Parafia założona prawdopodobnie w XII w. ale pierwsza informacja pochodzi z 1326 r. z rachunków świętopietrza, które wymieniają ją jako „Sancto Laurentio" (św. Wawrzyniec). Z przekazów Jana Długosza wiadomo, że w Cerekwi w XV w. stał kościół drewniany. W 1664 r. wybudowano nowy kościół, również drewniany, ufundowany prawdopodobnie przez miejscowego dziedzica. Odnowiono go w 1879 r. a w 1977 r. przeniesiono do skansenu w Nowym Sączu, gdzie do dziś nie został złożony. Szkoła parafialna istniała już przed 1596 r. a kronika parafialna jest pisana od 1866 r.
Przed II wojną zrobiono fundamenty pod nowy, murowany kościół, który wybudowano w latach 1948–1952, pod kierunkiem Józefa Merendy, według projektu arch. Zbigniewa Solawy. Kościół trójnawowy o sklepionych wnętrzach, utrzymany w stylu neogotyckim. Konsekrowany przez biskupa Karola Pękalę 1952 r. Ze starego kościoła przeniesiono do niego część wyposażenia m.in. organy z drugiej połowy XVII w., krzyż z wizerunkiem Pana Jezusa ze szkoły Wita Stwosza, obraz św. Wawrzyńca, kropielnicę kamienną z 1786 r., dzwon odlany w Gdańsku w 1642 r. W ołtarzu głównym znajdują się obrazy: Bożego Miłosierdzia, Serca Maryi i Chrystusa z Krzyżem. Na miejscu drewnianego kościoła utworzono plac modlitewny z kaplicami fatimskimi.